ارمنستان

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۲ نکاتی چند درباره شاهنامه فردوسی از دیدگاه روانشناسی امروز نویسنده : مسروب بالایان یادداشت نویسنده: نگارندۀ این مقاله سال‌هاست بعضی از نویسندگان بزرگ را زیر ذره بین روانشناسی امروز قرار داده است. نویسندگانی مانند: شکسپیر انگلیسی، بالزام فرانسوی، تولستوی، داستایوسکی و چخوف روسی، استفان تسوایگ اتریشی، صادق هدایت ایرانی، گریگور

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۱ ایران نامه ماهنامۀ پژوهشی، فرهنگی، علمی و اجتماعی «ایران‌نامه» از بهار سال ۱۹۹۳ میلادی (فروردین ماه ۱۳۷۲) در ایروان چاپ می‌شود و تاکنون ۱۵ شماره از آن منتشر شده است. مؤسس و سردبیر این ماهنامۀ وزین که به زبان ارمنی منتشر می‌شود، دکتر پروفسور گارنیک آساتوریان استاد دانشگاه ایروان و

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۱ جستاری کوتاه در تاریخ ادبیات ارمنی بسیاری از حققین ارمنی برای شعر و ادبیات این ملت یک تاریخ دو هزار ساله قایل هستند؛ امّا متأسفانه از دوره‌های باستان این شعر و ادب تنها آثاری پراکنده و ناچیز بجا مانده است. لیکن همین آثار پراکنده و اندک خود نمایانگر وجود فرهنگی

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۱ وام واژه های ایرانی میانه غربی در زبان ارمنی این کتاب تألیف ماریا آیوازیان (ترزیان) و از انتشارات مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی وابسته به وزارت فرهنگ و آموزش عالی است. مؤلف عضو هیأت علمی مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی است. نویسنده در پیشگفتار کتاب «وام‌واژه‌های ایرانی میانه غربی در

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۱ شعر بختیاری در اواخر سال ۱۹۹۵ (۱۳۷۴) در کپنهاگ، از سوی آکادمی علوم و ادبیات دانمارک، کتابی به نام شعر بختیاری (Poetry of the Baxtiaris) به زبان انگلیسی منتشر شد. این کتاب کار مشترک فریدون وهمن و خاورشناس ارمنستان گارنیک آساتوریان است که خوانندگان ما با نام وی آشنائی دارند.

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۱ نگاهی به ایرانشناسی و ایرانشناسان کشورهای مشترک المنافع و و قفقاز کتاب «نگاهی به ایرانشناسی و ایرانشناسان کشورهای مشترک‌المنافع و قفقاز» از انتشارات بین المللی الهدی با همکاری مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی به مناسبت اولین گردهمایی استادان ایرانشناس و زبان و ادبیات فارسی کشورهای مشترک‌المنافع و قفقاز، در زمستان

فصلنامه فرهنگی پیمان شماره ۱ آگاتانگغوس نویسنده : آ.در قوندیان/ ترجمه:هرمیک آقاکیان آگاتانگِقوس از نخستین مورخان ارمنی است. اثر او به نام «تاریخ آگاتانگِقوس» در قرون میانی به زبان‌های یونانی، عربی، گرجی، حبشی (اتیوپیایی)، لاتین، اسلاوُنی (زبان قدیم کلیسائی روس) و غیره ترجمه شده و نشر جهانی یافته است. نخستین اطلاع موثق دربارۀ آگاتانگقوس را