من دانشجوي سال دوم بودم که به‌واسطة خانم پروانة اعتمادي، از نقاشان معاصر (متولد ۱۳۲۷ش)، که از همکلاسي‌هاي من بود، با مجموعة تالار قندريز آشنا شدم. در آنجا، با هنرمنداني چون رويين پاکباز، مهندس جودت، روحاني و گارنيک آشنايي پيدا کردم و اين آغاز دوستي و رفاقت ساليان ما شد. در آن زمان، گارنيک هم‌زمان در دفتر گرافيک آقاي پاکباز (سازمان گرافيک) هم مشغول به فعاليت بود. آشنايي و رفاقت ما از آن زمان شروع شد و تا به امروز، ادامه دارد.

در تالار قندريز، دوهفته‌يک‌بار جلسات نقد و بررسي وگفت‌وگو دربارة مباحث هنري و اتفاقات اجتماعي با حضور جوانان و هنرمندان تشکيل مي‌شد. تالار مخاطب‌هاي بسياري داشت. گارنيک هم نقاشي بسيار خوب و فوق‌العاده و هم، انساني بي‌نظير است. او از نقاشان بسيار خوب ايران است. علاقة بسيار زيادي به فرهنگ و رسوم ايراني دارد. عشق به هنر پارسي سبب خلق ترکيبي زيبا از تلفيق نمادهاي ايراني و ارمني در آثارش شده است. هنرمندان بسياري با موضوع طبيعت بي‌جان خلق اثر کرده‌اند. شايد، اولين بار رويين پاکباز از سيمان استفاده کرد. بعد از او هم، پروانه و گارنيک ادامه دادند. البته، گارنيک تا به امروز بسيار هوشمندانه و عالي اين روش را ادامه داده.در فرهنگ و هنر و تمدن ايراني، ارمنيان هميشه بخشي قابل‌توجه و تأثيرگذار بوده‌اند و هستند. حضور تأثيرگذار ارمنيان را در ايران نمي‌توان ناديده گرفت. اين تأثير و حضور در اصفهان بسيار زياد ديده مي‌شود، مثل ورود دستگاه چاپ به ايران که به دست ارمنيان صورت گرفت. البته، هميشه مي‌گويم هر هنرمندي بخشي از تاريخ هنر اين کشور را کامل کرده، همان‌طور که در يک باغ نمي‌توان گل‌ها را متمايز ساخت. هر گلي زيبايي و عطر و بوي خودش را دارد. گارنيک عزيز دوست خوب و بي‌نظيري در تمام اين سال‌ها بوده است.(۲)

پی نوشت ها:

سعيد شهلاپور، مجسمه‌ساز، نقاش و چاپگر، از دانش‌آموختگان دانشکدة هنرهاي دانشگاه تهران مي‌باشد. او در دوران دانشجويي به جمع هنرمندان فعال در تالار قندريز پيوست. شهلاپور از دوستان و همکاران گارنيک دِرهاکوپيان است. وي در حال‌حاضر در کلاردشت استان مازندران سکونت دارد.

ساناز آرين‌فر، گفت‌و‌گوي تلفني با سعيد شهلاپور (پاييز ۱۴۰۱ش).