سرمقاله

در آغاز بهار ۱۳۸۸ شمسی و با انتشار این شماره از فصلنامۀ پیمان، تنها نشریۀ پارسی زبان ارمنیان ایران، وارد سیزدهمین سال فعالیت خود می شویم.

این فصلنامه و پایه گذاران آن از همان گام نخست و طی ۴۶ شمارۀ منتشر شده خط مشی خود را بر کنکاشی فرهنگی در زمینۀ موجودیت قومی و اجتماعی ایرانیان و ارمنیان و بازنگری مشترکات بی شمار آداب و سنن دو ملت کهن پارسی و ارمنی استوار کرده اند.تلاش در محقق ساختن این اهداف در گذر تاریخی دوازده سیزده ساله با نگارش بیش از شش هزار صفحه مطلب در قالب چهل و چند مجلد و انتشار ویژه نامه ها و لوح های فشردۀ سمعی و بصری کوششی است ناچیز در مقابل همزیستی بار آور ارمنیان و پارسیان در این فلات قارۀ پهناور و دامنه های آرارات، که جهانیان به حق آن را مهد تمدن انسان می دانند.فرهیختگانی که در انتشار فصلنامه همکاری دارند در هر گام خود را با شالودۀ اعجاب انگیز و بافت غریب عناصر سنتی، علمی، فرهنگی و اجتماعی دو قوم مواجه می یابند و در هر لحظه، سنگینی بار مسئولیتی را که پذیرفته اند بیشتر احساس می کنند.

ضمن اهتمام چند سالۀ هیئت تحریریۀپیمان بر شناسایی ادب پارسی به ایرانیان ارمنی و بازگشایی صفحات فرهنگی ارمنی به روی پارسیان مسئولان فرهنگی فصلنامه در هر قدم و در هر گام بیش از پیش دست یاری به سوی خوانندگان فرهیخته دراز می کنند تا خیل دانشمندان را در کنار خیل ناگفته ها و نادیده های مشترک گرد آورند.این مجال فرصتی است گرامی و مجدد برای سپاس گزاری از همراهی همکاران فرهیختۀ هیئت تحریریۀ فصلنامه که هریک گوشه ای از بار مسئولیت آن را بر دوش گرفته و توان خود را فداکارانه و بدون هیچ گونه چشم داشتی در دنیای به دور از مادیات پیمان به کار گرفته اند و نیز فرصتی است دوباره برای تقدیر از خلیفه گری ارامنۀ تهران و مؤسسۀ ترجمه و تحقیق هور[۱] که با اعتقاد به آرمان فصلنامه مخارج چاپ و انتشار آن را متقبل شده اند.

شادمان و سپاس گزار از پذیرش فصلنامۀ خود در خانوادۀ بزرگ و غنی نشریات ایران فرا رسیدن نوروز باستانی را به تمام خوانندگان پیمان و همراهان و همکاران فرهیختۀ مطبوعاتی تبریک می گوییم و سالی نیکو و پرثمر برای ایران و ایرانیان آرزومندیم.

پی نوشت:

۱– مؤسسۀ ترجمه و تحقیق هور در ۱۳۶۱ تأسیس شده و از ۱۳۷۵ فصلنامۀ پیمان را زیر نظر خود، در قالب مرجعی برای تحقیق در مشترکات دو قوم ارمنی و پارسی، منتشر می سازد.